به گزارش"ورزش آذربایجان" دیدار تراکتور-سپاهان با زیبایی های زیادی همراه بود تا ناملایمتی ها و حواشی جانبی این تقابل فوق مهم از یادها برود. هواداران تراکتور، خالق اصلی این زیبایی ها بودند. آنها یک بار دیگر در یک بازی مهم دیگر حماسه خلق کردند؛ ورزشگاه 70 هزار نفر یادگار امام در روز چهارشنبه جوابگوی استقبال استثنایی تی تی ها نبود و هزاران نفر بیرون در ماندند و خیلی ها هم از تپه های اطراف به تماشای بازی نشستند.

استقبال بی نظیر هواداران تراکتور از اولین بازی سال 1403 بردی جهانی داشت و بسیاری از رسانه های معتبر دنیا آن را پوشش دادند. از این حضور و حماسه طی روزهای اخیر مطالب زیادی نوشته شده اما این بار می خواهیم از بعدی دیگر به قضیه نگاه کنیم؛ از چشم یک هوادار؛ می خواهیم همه سختی هایی که یک هوادار برای خلق چنین صحنه زیبایی به جان می خرد را برایتان لیست کنیم:
امنیت پایین پارکینگ ها
 باتوجه به حضور بیش از صدهزار هوادار، پارکینگ های یادگار امام مملو از ماشین هواداران و خبرنگاران بود. عدم تمهیدات امنیتی لازم برای پارکینگ ها ، عامل سرقت لوازم داخل ماشین در پارکینگ ها شد. این موردی بود که خیلی ها از آن سو استفاده کرده و به ماشین هایی دستبرد زدند که صاحبانش در حال تماشای بازی تراکتور-سپاهان بودند. در موارد مشابه در سایر استان ها با سپردن پارکینگ ها به بخش خصوصی، امنیت وسیله نقلیه هواداران تامین شود.

بازی شروع شد آنتن تمام شد!
متاسفانه یک مشکل تکراری که عامل یک حادثه و ضربه بزرگ به تیم تراکتور، در بازی بزرگ تراکتور نفت نیز شد در بازی سپاهان هم پابرجا بود. مشکل آنتن دهی تلفن همراه در ورزشگاه بسیار آزار دهنده بود. اکثر هواداران نه تنها به اینترنت دسترسی نداشتند بلکه گوشی همراهشان برای مکالمه یا اس ام اس هم آنتن دهی مناسبی نداشت و از  دسترس خارج شده بود. این مشکل در طول سالها متاسفانه نه تنها رفع نشده است بلکه با کاهش دامنه آنتن دهی در ورزشگاه نیز مواجه هستیم. در موارد مشابه شرکت های اپراتور با هماهنگی شورای تامین حتی اقدام به ارسال بالن های تقویت آنتن می کنند یا می توان حتی از دکل های سیار برای تامین آنتن مورد نیاز استفاده کرد اما موضوع مثل مشکلات قبلی تکراری و غیر قابل حل شده است! 

خدمات رفای در حد صفر!
با وجود احداث ۲۰ باب سرویس بهداشتی و ۸ باب آبخوری جدید باز هم هواداران از کمبود سرویس بهداشتی ، آبخوری و عدم دسترسی به بوفه رنج می برند. آب مایه حیاتی بدن که با توجه به ممنوعیت فروش و آوردن آب معدنی در ورزشگاه، عامل مهم افزایش استفاده از آبخوری ها توسط هواداران شده، در یادگار اما حکم طلا را دارد. اگر هواداری تشنه یا نیاز به بوفه و سرویس بهداشتی داشته باشد باید در بین سیل عظیم هواداران مسافتی طولانی طی کنی تا به مقصد برسد. این مستلزم صرف مدت زیادی از زمان حضور در ورزشگاه است. اگر بازی سپاهان را در نظر بگیریم، یک هوادار برای انجام چنین کاری شاید به بیش از نیم ساعت زمان نیاز داشته باشد که برابر با دو سوم از زمان یک نیمه بازی است!

سن چاغیرسان گلرم من اما انصاف دا یاخجی شی دی...
حضور در ورزشگاه یادگار امام چالشی سخت و طاقت فرساست که اگر واقعا عاشق تراکتور نباشی، امتحان کردنش شاید خیلی جذاب نباشد. فارغ از مسیر بد ورزشگاه (واقع در شلوغ ترین اتوبان تبریز)، نبود وسایل نقلیه برای حمل هواداران و مسیر پیاده روی چند کیلومتری در فضای کوهستانی یک چالش در حد مسابقات سوروایور است! تماشاگری که برای حضور در ورزشگاه شاید 2-3 ساعت زمان صرف کند و سپس مشکلات بالاتر هم داشته باشد، به نظرتان می تواند کیفیت کاملی از خود ارائه کند؟ قطعا خیر...