به گزارش ورزش آذربایجان، تیم والیبال شهرداری ارومیه در فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۴ با کسب رتبه سوم به کار خود پایان داد. هرچند این تیم توانست غرور را به طرفدارانش بازگرداند، اما یک سال دیگر به حسرت قهرمانی آن افزوده شد. این موضوع باعث شده که هم مسئولان و هم هواداران، بار دیگر به این فکر کنند که برای قهرمانی تنها غیرت کافی نیست و مجموعه‌ای از فاکتورهای حیاتی لازم است.

مشکل مالی؛ چالش بزرگ تیم

بی‌تردید، مهم‌ترین عامل در عدم قهرمانی شهرداری ارومیه، مشکلات مالی است. این تیم با داشتن یکی از غنی‌ترین سرمایه‌های انسانی در والیبال آسیا، از لحاظ بودجه و پرداختی‌ها قادر به رقابت با تیم‌های متمول تهرانی، سیرجان و یزد نیست. حتی بودجه‌های مصوب شهرداری برای این تیم، بیشتر به نوعی رفع تکلیف شباهت دارد تا یک حمایت واقعی برای کسب عنوان قهرمانی.

مدیریت ناپایدار و فقدان استقلال

طی فصل جاری، تیم والیبال شهرداری ارومیه بارها تحت تأثیر تغییرات مدیریتی در شهرداری و سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی ارومیه قرار گرفت. این تغییرات نه‌تنها در پرداختی‌های تیم تأخیر ایجاد کرد، بلکه حتی مشکلاتی در زمینه ایاب و ذهاب بازیکنان نیز به وجود آورد. شورای شهر و شهردار ارومیه باید برای ایجاد ثبات مدیریتی و استقلال تصمیم‌گیری در باشگاه، به سمت مدیریت تخصصی و برنامه‌ریزی بلندمدت حرکت کنند.

حفظ ستاره‌ها؛ راه رسیدن به قهرمانی

سال‌هاست که تیم شهرداری ارومیه به‌عنوان پایگاه پرورش استعدادهای بزرگ والیبال ایران شناخته می‌شود. اما محدودیت بودجه و قراردادهای کوتاه‌مدت باعث شده که بسیاری از ستاره‌های این تیم، راهی باشگاه‌های دیگر شوند. این در حالی است که همین بازیکنان می‌توانند تفاوت را رقم بزنند و شهرداری را به قهرمانی برسانند.

فرصت بزرگ با عبدالرضا علیزاده

پس از مدت‌ها، شهرداری ارومیه یک کادر فنی قوی دارد که در رأس آن عبدالرضا علیزاده حضور دارد. او نشان داد که چگونه می‌توان از بازیکنان بیشترین بهره را گرفت و با تکیه بر استعدادهای جوان، در قامت یک مدعی ظاهر شد. اما اگر مدیران باشگاه برای فصل آینده نتوانند مطالبات او را برآورده کنند و تیم را بر اساس برنامه‌هایش تقویت کنند، همانند فصل گذشته، شانس قهرمانی را از دست خواهند داد و میلیون‌ها هوادار دوباره حسرت خواهند کشید.