به گزارش ورزش آذربایجان ،داستان حضور تراکتور در آسیا با شکست تلخ مقابل التعاون تمام شد و بهترین موقعیت تراکتور برای تاریخ‌سازی در سطح آسیا با چند اشتباه کوچک از دست رفت تا حسرت و غم تا اطلاع ثانوی وضعیت روحی غالب تراکتوری‌ها باشد. اما بیایید نگاه کنیم چه چیزی مانع صعود ما به مرحله نیمه‌نهایی شد؟

همه چیز از تبریز شروع می‌شود
تساوی در تبریز چیزی کم از شکست ندارد؛ تفاوت عمده دو تیم در استفاده از امتیاز میزبانی‌شان بود. تراکتور در تبریز نتوانست از حضور پرشورها استفاده کند و مشکلات عدیده‌ای از جمله چمن ورزشگاه و بی‌دقتی بازیکنان موجب شد تا در نهایت تساوی بدون گل تبریز، گره اول مشکل تراکتور باشد و کار سرخپوشان در جو سعودی سخت‌تر شود.

شروع بحران از دقیقه اول تا 120
خطای بی‌مورد شجاع خلیل‌زاده در دقیقه اول و اعتراض این بازیکن که جایی در سطح آسیا ندارد، شروع بحران تراکتور بود و پرشورها تمام بازی استرس گرفتن کارت زرد دوم و اخراج کاپیتان تیم را داشتند؛ استرسی که موجب شد شجاع نیز محتاط‌تر شود و دیگر خبری از تنه‌های محکم و خطاهای ضروری نبود.

بدشناسی تراکتور در تعویض اجباری
مصدومیت محمد نادری به عنوان بیمه‌کننده سمت چپ تراکتور، خبر بدی برای تراکتور و خبر خوشحال‌کننده‌ای برای عربستانی‌ها بود. تا تیم اسکوچیچ با یک تعویض زودهنگام مجبور به تغییر رویکرد خود شود.

افتادن در باد برتری متزلزل
دقایق بعد از به ثمر رساندن گل، دقایق سرنوشت‌ساز بازی هستند و نباید از آن‌ها غافل بود. کاری که تراکتور انجام داد و التعاون انجام نداد. آشفتگی خط دفاعی تراکتور بهترین فضای ممکن را برای ستاره گامبیایی تیم عربستان فراهم کرد تا با یک شوت مهار نشدنی همه چیز را برابر کند.

پرسی که نباید انجام می‌دادیم
در تراکتوراتیک قبل اشاره کرده بودیم با توجه به نقطه ضعف تراکتور در پوشش فضای پشت مدافعان، تیم اسکوچیچ نباید تمرکز خود را به پرس از جلو معطوف کند و این دقیقا نقطه‌ای بود که گل دوم را از آنجا متحمل شدیم. از طرفی دیگر اشاره کردیم که تاکتیک‌های تراکتور نباید به شکلی باشد که بازیکنان خسته شوند؛ اتفاقی که دقیقا رخ داد و از دقیقه هشتاد به بعد بازی نه بازیکنان نای راه رفتن داشتند و نه توانایی ارائه تاکتیک خود.

تعویض‌های طلایی، نقره‌ای و چدنی
دو تعویض اول اسکوچیچ برای جبران مصدومیت محمد نادری انجام شد؛ در تعویض اول، مهدی شیری به صورت مستقیم جایگزین محمد نادری شد اما شیری عملکرد کامل نادری در دفاع و حمله را به صورت همزمان نداشت و همین دلیل موجب شد تا اسکوچیچ برای مقاوم کردن سمت چپ تراکتور، سعید کریم‌آذر را که از فضای مسابقات به دور مانده بود، نیز راهی میدان کند و تراکتور در بیست دقیقه پایانی بدون مهاجم بازی کند.
تعویض طلایی اسکوچیچ نیز در وقت‌های اضافه انجام شد تا ترکیب دوگانه دروژدک تازه‌نفس با دانیال اسماعیلی‌فر خستگی‌ناپذیر تراکتور را برای ماندن در چرخ مسابقات امیدوار کند.
تعویض چهارم اسکوچیچ شاید عجیب‌ترین تعویض این سرمربی در طول این فصل بود؛ جایی که باید از خودش سوال می‌پرسید چرا مهدی ترابی با تجربه را با سجاد آشوری تعویض کرد، آن هم وقتی که عیان بود بازی به ضربات پنالتی کشیده خواهد شد.

غول اصلی پنالتی‌ها
اهمیت تمرکز بر روی ضیافت پنالتی‌ها چیزی بود که در تراکتوراتیک قبلی به جد روی آن اشاره کردیم؛ هرچند همه آگاهیم که داستان پنالتی اتفاقی پنجاه-پنجاه است و چه بسیار بازیکنان بزرگی که پنالتی‌های مهمی را گل نکرده‌اند، اما نحوه چینش پنالتی‌زن‌ها کمک حال بالا بردن ضریب شانس است. چینشی که در داستان تلخ بازی تراکتور و التعاون به اشتباه‌ترین شکل خود بود و کسی جز خود کادرفنی نمی‌تواند دلیل و نحوه چینش را برای ما آشکار کند.
نحوه چینش پنالتی‌زن‌ها سوالی است که احتمالا در ذهن‌ها بی‌جواب خواهد ماند و معلوم نخواهد شد پنالتی پنجم برای چه کسی بود و چرا سجاد آشوری پشت توپ رفت و چرا با تجربه‌ترهای تیم برای ضربه پنالتی انتخاب نشدند و صد مجهول دیگر.

جام زهری که نوشیدیم
ماحصل تمام اتفاقات یک کلمه است: «باختیم» بدون بهانه و بدون هیچ توجیه دیگری، اما آنچه مهم است درس گرفتن از اشتباهات است. چیزی که در فوتبال ما وجود ندارد و دائم در حال تکرار یک اتفاق قبلا آزموده شده هستیم. اما خب هنوز لیگ برتر در پیش است و باید حواسمان جمع باشد.

امیر کوزه دوست