به گزارش ورزش آذربایجان، علی آشور، سرمربی تیم الخالدیه بحرین، پس از پایان دیدار برابر تراکتور، صحبت‌های جالبی درباره این تیم و هواداران پرشورش مطرح کرد.

چند روز قبل در گزارشی به تفاوت‌های ساختاری و امکانات سخت‌افزاری دو تیم اشاره شده بود. در جریان بازی، این اختلافات به‌وضوح دیده شد؛ از کیفیت زمین چمن گرفته تا سایر امکانات، که فاصله بین تراکتور و الخالدیه را کاملاً مشخص می‌کرد.

اما تفاوت اصلی در جایگاه هواداری بود. تی‌تی‌ها با حضور پرشور خود، ورزشگاه یادگار امام را به جهنمی برای حریف تبدیل کردند، درحالی‌که فوتبال در بحرین چنین پشتوانه هواداری گسترده‌ای ندارد. همین موضوع حسرت و آرزوی سرمربی و بازیکنان الخالدیه را برانگیخته است.

علی آشور، سرمربی الخالدیه، در این‌باره گفت:
“آرزوی من این است که روزی سرمربی تیمی پرهوادار مانند تراکتور باشم.”

او همچنین درباره جو ورزشگاه یادگار امام تأکید کرد:
“هواداران تراکتور یار دوازدهم نبودند، بلکه شماره یک تیمشان بودند!”

تفاوت تراکتور با بسیاری از تیم‌های منطقه، همین سرمایه عظیم انسانی است. تیم‌های متمول عربی شاید بتوانند بهترین بازیکنان و امکانات را جذب کنند، اما چیزی که ندارند و آرزویش را دارند، همین هواداران پرشوری است که بدون توجه به نتیجه، در سرما و گرما کنار تیمشان می‌مانند. قدر این گنجینه را باید دانست، چراکه حتی تیم‌های ثروتمند هم چنین پشتوانه‌ای را با پول نمی‌توانند بخرند.