به گزارش ورزش آذربایجان، تنها یک روز تا دیدار حساس تراکتور برابر الخالدیه باقی مانده و این فرصت را مغتنم می‌شماریم تا از یکی از وفادارترین و مظلوم‌ترین ارکان باشگاه تراکتور یاد کنیم؛ همان‌هایی که در سرما و گرما، در روزهای سخت و آسان، کنار تیمشان بوده‌اند.

تی تی‌ها؛ قلب تپنده تراکتور

تراکتور، پس از هشت سال دوری، در سال ۱۳۸۸ به لیگ برتر بازگشت و از همان ابتدا شروع به شکستن تابوهای فوتبال ایران کرد. اما آنچه این تیم را از دیگران متمایز می‌کند، هواداران بی‌نظیرش است؛ تی تی ها (تورک تاکیمین تیفوسی طرفدارلاری) که در تمام لحظات، پشت تیمشان ایستاده‌اند.

عاشقانی که در هر شرایطی حاضرند!

گرمای سوزان تابستان، سرمای منجمدکننده زمستان، باران، برف و طوفان هیچ‌کدام مانع حضور آن‌ها در ورزشگاه نشده است. فرقی نمی‌کند که مسابقه در کدام استان، کشور یا حتی قاره برگزار شود؛ همیشه راهی برای حضور در کنار تیم محبوبشان پیدا می‌کنند.

تی تی‌ها؛ هوادارانی که طبیعت را هم به چالش کشیده‌اند!

پاروزنان تراکتور: زمانی که بارش سنگین برف می‌توانست دیدار تیمشان را لغو کند، هواداران با پارو کردن چمن یادگار امام، بازی را نجات دادند!

  بارانی‌ترین عاشقان: در روزی که باران بی‌وقفه می‌بارید و همه به دنبال سرپناه بودند، تی تی‌ها زیر باران ایستادند و با شعار معروفشان تیم را همراهی کردند:
“هوا چوخ سویوخدی ولی بیز بورداییخ، اولنه قدر تراختور عشقینن واریخ!”

تی تی‌ها فقط هوادار نیستند، یک خانواده‌اند

عشق این هواداران به تراکتور، تنها در ورزشگاه خلاصه نمی‌شود. در بلایای طبیعی، همیشه در خط مقدم کمک‌رسانی هستند و بیرق تراکتور را می‌توان در مناطق زلزله‌زده، سیل‌زده و سایر بحران‌ها مشاهده کرد.

در روزهای سخت، آن‌ها تنها شعار نمی‌دهند؛ بلکه روحیه می‌بخشند. در روز جمعه سیاه، با وجود ضربه روحی شدید، با چشمانی اشک‌بار اما محکم، با شعار معروف «عیبی یوخ»، قوت قلب تیم شدند.

فردا؛ یک روز تاریخی دیگر برای فوتبال آسیا

هواداران تراکتور همیشه نشان داده‌اند که فراتر از یک تیم، یک فرهنگ و یک هویت هستند. حضور پرشور و حماسی آنان، بازتابی جهانی دارد و بدون شک، فردا نیز صحنه‌هایی تاریخی در یادگار امام رقم خواهند زد.

“یل یاتار، طوفان یاتار، یاتماز تراختور بایراقی
اوت سونر، طوفان سونر، دونمز تراختور طرفدارای!”