به گزارش ورزش آذربایجان، مس سونگون که در پنج هفته اخیر لیگ عملکردی سینوسی داشته، حالا در فاصله چهار هفته مانده به پایان لیگ، به‌جز شانس ریاضی، عملاً قهرمانی را از دست داده است. این تیم برای دومین فصل متوالی نتوانست در حد انتظار ظاهر شود و خیلی زود قافیه قهرمانی را به رقیب سنتی خود، گیتی‌پسند اصفهان، واگذار کرد.

اما مشکل اصلی فراتر از قهرمانی است؛ حتی رتبه دوم جدول نیز در خطر است. لاله‌های نارنجی آذربایجان در هفته بیست‌ودوم لیگ، در دیداری خارج از خانه مقابل فولاد هرمزگان با تساوی ۳-۳ متوقف شدند و با ۴۶ امتیاز به رتبه چهارم جدول سقوط کردند. این در حالی است که در سال‌های گذشته، مس سونگون همواره از مدعیان اصلی لیگ بوده و چنین جایگاهی برای تیمی با این سطح افتخار، غیرقابل قبول است.

زمان بازیابی غرور تیمی فرارسیده است

بازیکنان و کادر فنی مس سونگون باید به یاد داشته باشند که پوشیدن این پیراهن، تعهدی بزرگ را به همراه دارد. آن‌ها باید بدانند که در چه جایگاهی ایستاده‌اند و با چه تلاش و سختی‌ای به این تیم رسیده‌اند. بازیکنان باید اعتماد به نفس از دست رفته را بازیابند، چرا که همین تیم، در فصول گذشته، با اقتدار و اختلاف امتیاز بالا قهرمانی خود را مسجل می‌کرد.

حتی اگر قهرمانی از دست رفته، کسب رتبه دوم برای حفظ اعتبار مس سونگون یک اولویت مهم است—هرچند که برای تیمی با چنین پیشینه‌ای، رتبه دوم هم تفاوت چندانی با آخر جدول ندارد.

یکی از نکات تأمل‌برانگیز در کادر فنی مس سونگون، تکرار چرخه بهانه‌جویی‌ها توسط سرمربیان مختلف تیم است. علیرضا افضل، سرمربی کنونی مس، همان راهی را می‌رود که حمید بی‌غم، سرمربی سابق، رفته بود—به جای پرداختن به دلایل فنی ناکامی تیم، مسائل غیرفنی مانند هواداران تیم رقیب و داوری‌ها را مقصر نتایج ضعیف معرفی می‌کند.

اما هواداران و فوتبال‌دوستان به‌خوبی می‌دانند که مشکل این تیم چیست. اگر مس سونگون می‌خواهد دوباره مدعی قهرمانی باشد، باید از بهانه‌جویی دست بکشد و روی حل مشکلات فنی تمرکز کند. چرا که قهرمانی را با شایستگی به دست می‌آورند، نه با فرافکنی!