به گزارش ورزش آذربایجان، در گذشته‌ای نه‌چندان دور، داخل بسته‌های پودر رختشویی جوایز کوچکی قرار داده می‌شد. از همین ایده، استعاره‌ای برای شوخی های جالب در واکنش به کم اهمیت بودن یک فرد استفاده می شود. حتی کودکانی که از سوی والدین خود بی‌مهری می‌دیدند، گاهی با اعتراض می‌پرسیدند: «منی فابدان تاپیبسیز؟» (آیا من را در پودر پیدا کرده‌اید؟). حالا این استعاره را می‌توان برای تیم فوتبال نود ارومیه به کار برد؛ تیمی که در سال‌های اخیر، بدون حامی و حمایت واقعی، تنها و بی‌پناه مانده است.

تاریخچه و فراز و نشیب‌ها
باشگاه نود ارومیه در سال ۱۳۹۰ تأسیس شد و در سال ۱۳۹۷ پس از انتقال امتیاز تیم گسترش فولاد و ماشین‌سازی، وارد لیگ دسته یک شد. طلایی‌پوشان ارومیه در همان سال‌های ابتدایی توانستند نتایج قابل‌قبولی کسب کنند، اما مشکلات مالی و بی‌توجهی مسئولان باعث شد در فصل ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به لیگ دسته دو سقوط کنند.

بحران و قهر هواداران
از زمان سقوط، نودی‌ها در لیگ دو بیشتر درگیر نبرد برای بقا بوده‌اند. این وضعیت بحرانی باعث دلسردی هواداران و قهر آنها از سکوهای ورزشگاه شده است. حتی در فصل جاری، با وجود نتایج مطلوب و قرار گرفتن در رده سوم جدول با ۲۴ امتیاز و تنها ۳ امتیاز اختلاف با صدر جدول، سکوهای استادیوم همچنان خالی است.
قهر هواداران را می‌توان اعتراضی به کمبود حمایت‌ها از این تیم دانست. علاوه بر این، نبود حامی مالی و اسپانسر، فشار مالی مضاعفی را به تیم تحمیل کرده و آینده آن را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.

امید به بازگشت به روزهای درخشان
در حال حاضر، تیم نود ارومیه در جایگاه سوم جدول قرار دارد و با حمایت مدیران و مسئولان استانی می‌تواند به لیگ دسته یک بازگردد. این بازگشت می‌تواند بار دیگر ستاره‌های نوپای فوتبال آذربایجان را به عرصه فوتبال کشور معرفی کند و روح تازه‌ای به فوتبال ارومیه بدمد.
تیم نود، همچون کودکی بی‌پناه، نیازمند آغوش حمایتی است تا بتواند از بحران عبور کرده و جایگاه شایسته خود را در فوتبال ایران باز یابد.