به گزارش "ورزش آذربایجان"، تراکتور در فصل 1403 یکی از بهترین عملکردهای تاریخ خود را به نمایش گذاشته، اما به نظر می‌رسد این تیم با سندروم استرس صدرنشینی دست‌وپنجه نرم می‌کند. کسب تنها یک امتیاز در دو بازی اخیر باعث بروز شکاف و دو دستگی میان هواداران شده است.

عیبی یوخ

بخشی از هواداران با استناد به جمله معروف "حاشیه یارانار و حاشیه یاراتما"، معتقدند که رسانه‌ها و هواداران باید از هرگونه انتقاد از تیم خودداری کنند. آن‌ها جایگاه حساس تیم را دلیلی بر لزوم حمایت بی‌قید و شرط می‌دانند.

عیبی چوخ

در مقابل، گروهی از هواداران بر این باورند که انتقاد در چنین مقاطع حساسی ضروری است. آن‌ها معتقدند حمایت بی‌چون‌وچرا و شعار "عیبی یوخ" تنها به تداوم نتایج ضعیف کمک می‌کند. این دسته از هواداران بر لزوم فشار انتقادی برای تقویت تیم در نقل‌وانتقالات پیش‌رو تأکید دارند.

درس‌هایی از گذشته

نگاهی به فصل گذشته نشان می‌دهد که در نیم‌فصل اول، سکوت هواداران و عدم مطالبه‌گری باعث شد مدیران تراکتور بدون فشار، نقل‌وانتقالات زمستانی را به‌آرامی سپری کنند. نتیجه این سکوت، هرچند به بهار طوفانی برای تراکتور انجامید، اما شاید با انتقادات سازنده و مطالبه تقویت تیم، می‌توانست جایگاه بهتری در پایان فصل رقم بخورد.

پارادوکس "عیبی یوخ" و "عیبی چوخ"

این تضاد میان حمایت مطلق و انتقاد سازنده، گره‌ای است که حل آن می‌تواند به اتحاد جامعه هواداری منجر شود. رویکرد صحیح در این شرایط حساس می‌تواند نه‌تنها جایگاه نهایی تراکتور، بلکه سرنوشت این فصل تاریخی را نیز تعیین کند. با این وجود به نظر می رسد یک سیلی برای به خود آمدن بد نباشد، چرا که اگر الان تیم به خودش نیاید، چند ماه بعد در پایان لیگ، باز حسرت حاصل کارش خواهد شد.