یادداشت سردبیر/ ورزش آذربایجان، بدون هیچ مقدمه ای می رویم سر اصل مطلب؛ شب گذشته در قائمشهر اتفاقاتی برای هواداران تراکتور رخ داد که هنوز در درک و هضم آن مانده‌ایم! این که چرا و چطور هواداران تیم صدرنشین بعد از متوقف شدن در خانه حریف مورد تهاجم افراد مسئول و غیر مسئول قرار گرفتند. خدا می داند اگر تراکتور ترک عادت نمی کرد و مثل بقیه بازی های خارج از خانه، این بازی را هم می برد، قرار بود چه بر سر هوادارانش بیاید!

مثل همیشه هواداران تراکتور با بنری که بخشی از آن به ستایش شهر و تیم میزبان اختصاص داشت، وارد ورزشگاه وطنی قائمشهر شدند. مثل انزلی اما استقبال چندان دوستانه ای از آنها انجام نشد و از همان دقایق نخست می شد حدس زد که قرار است اتفاقی رخ دهد!

هر چه به دقایق پایانی بازی نزدیک می شدیم، تنش روی سکوها علیه هواداران تراکتور بیشتر می شد. تا اینکه در نهایت درگیری، دستگیری و ضرب و شتم، سوغاتی آنها از قائمشهر شد! جایی که آنها فقط آمده بودند تا تیم شان را تشویق کنند و برای موفقیتش در زمین فوتبال فریاد بزنند. منکر اتفاقات ناپسندی چون شکستن صندلی و فحاشی نیستیم اما بیایید صادق باشیم، مگر جایی هم پیدا می کنید که از این اتفاقات رخ ندهد؟! آیا همه جا به خودشان چنین اجازه ای می دهند که سر بشکنند و مهمان را با سنگ بدرقه کنند؟

از داخل ورزشگاه که خارج شویم می رسیم به اطراف آن؛ جایی که هواداران میزبان در اقدامی دور از انصاف، به اتومبیل های شخصی هواداران مهمان حمله کرده و به آنها آسیب های جدی وارد کردند! دلیلش چه بود ما که نمی دانیم. اما خب جالب است که هیچ برخوردی هم با خاطیان نشد. حال این همه آزادی عمل به شورشیان اگر به از دست رفتن جان یک نفر می انجامید، چه کسی قرار بود پاسخ دهد.

تلخی مساوی و از دست رفتن صدر یک طرف و این اتفاقات یک طرف. ولی خب فوتبال را می شود جبران کرد اما این کدورت ها و اتفاقات غیرانسانی برای همیشه در یادها خواهد ماند. خطاب به هواداران قائمشهری بدون هیچ تعارفی می گوییم که برایتان متاسفیم! شما نه رقیب مستقیم تراکتور بودید و نه اتفاقی در تبریز رخ داده بود که چنین برافروخته گارد جنگی بگیرید. از هواداران استقلال و پرسپولیس هم که بزرگتر نیستید؛ همان هایی که سال هاست در کنار کری ها و درگیری ها معمول فوتبالی، پذیرفته اند تراکتور و هوادارانش قابل احترام هستند و هیچ کینه خاصی با هیچ کسی ندارند!

سعید عبدی