به گزارش "ورزش آذربایجان"،  تراکتور در فصل جدید چهار خارجی در ترکیب خود دارد. چهار خارجی با چهار ویژگی متفاوت دست دراگان را در انتخاب ترکیب بازتر می کند. آنها پتانسیل این را دارند که به لیست بهترین خارجی های تاریخ این باشگاه راه پیدا کنند.

بعد از چند بازی می خواهیم نگاهی کوتاه به شرایط این چهار بازیکن داشته باشیم:

ریکاردو آلوز

هافبک خلاق تی تی ها در پست های هافبک دفاعی،میانی و پلی میکر به کار گرفته می شود. ریکی تا اینجای فصل 2 پاس گل داده است و تونایی شکستن رکورد بیشترین پاس گل یک فصل را دارد.

او در دو فصل اخیر بی تردید بهترین بازیکن تراکتور بود و در میان بهترین های لیگ برتر نیز حضور داشت. آلوز با عملکرد خوب و سبک کم حاشیه ای که دارد جزو بهترین خارجی های تراکتور در طول تاریخ محسوب و نام کنار بزرگانی چون لوسیانو ادینیو دیده می شود.

ایگور پوستونسکی

پست هافبک دفاعی یکی از پاشنه آشیل های فصل قبل قرمزهای آذربایجان بود. خرید ایگور برای پر کردن این خلا تا اینجا که خوب جواب داده و توانسته پاشنه آشیل را به دژ مستحکم تبدیل کند. ایگور نه تنها در وظایف دفاعی بلکه در مواقع حمله تیم نیز حضور فعال دارد و تا اینجا در مواقع ضد حمله حریف کمک شایانی به دفاع کرده است.

تومیسلا اشترکالی

تومیسلا اشترکالی یکی از معدود مهاجمان خوب سرخ های آذربایجان است. فرصت طلبی وی در بازی با الوکره پایه ساز برد سه‌گله تیمش شد. اشترکالی برای هواداران یادآور بازی های زیبای لوسیانو ادینیو است.

این که یک مهاجم از تک موقعیت ها بهترین استفاده را ببرد، برای تیم های بزرگ امری عادی محسوب می شود اما طی فصل های اخیر برای تراکتور به یک رویا تبدیل شده بود. اشترکالی اما تا این لحظه چنین سبکی را از خود به نمایش گذاشته که تداوم آن می تواند او را جاودانه کند.

سوکول چیکالشی

باوجود دقایق کم بازی، سوکول دارای ویژگی های خاصی است که بر پایه آنها دراگان اسکوچیچ می تواند روی وی حساب باز کند. در بازی با الوکره با وجود عقب کشیدن تی تی ها چیکالشی سه مدافع حریف را درگیر کرده بود تا از زهر حملات حریف بکاهد. چیکالیش فعلا مبهم ترین خارجی تراکتوری هاست و برای آنالیز علمکردش باید به گذر زمان متوصل شویم.