به گزارش "ورزش آذربایجان"، موفقیت بین‌المللی برای ورزشکاران یک کشور در رقابتهای بین المللی و المپیکی به طور کلی تقویت کننده وجهه و اعتبار آن کشور در سطح جهانی می شود. این اعتبار در سطح کشوری برای استان ها نیز صدق می کند. 

اندازه گیری میزان موفقیت استان ها در بسیاری از رشته های ورزشی مهم به وسیله جایگاه، امتیاز و قهرمانی نیست. معیار سنجش موفقیت استان ها و باشگاه ها در تعداد مشارکت تیم ها و ورزشکاران در بازی ها و تورنمنت ها است.

تیمداری باشگاه ها در استان آذربایجان شرقی در طول زمان با افول عجیبی عجین شده است. در سال های متوالی تیم های مختلف از استان حتی موفق به کسب مدال و جام در رشته های مختلف قهرمانی شده اند. ظهور قهرمانان و پهلوانان از این تیم ها تضمین موفقیت های استانی بود که حتی از آن باشگاه ها در حد  اسم نیز باقی نمانده است. با فاکتور گرفتن از تراکتور تیم های زیادی در ورزش آذربایجان کارنامه ناموفق و شکست خورده دارند که زمانی اعتبار استان بودند. 

ورزش قهرمانی استان در زمان حال در یک انزوای کامل قرار گرفته است. برای مثال تور دوچرخه سواری آذربایجان زمانی نماد و اعتباری استان و کشور در سطح جهانی بود و همه این تور را با تیم پرافتخار دوچرخه سواری پتروشیمی می شناختند. ولی در ۷ سال گذشته حتی اسمی از این تیم نیز وجود ندارد. سطح اجرای تور بشدت افت کرده و کم کم فقط به حالت نمادین درآمده است.

در رشته هایی چون بسکتبال با وجود قهرمانی کشوری اثری از تیمداری نیست. در سایررشته های چون کشتی والیبال،هندبال، شمشیرباز. تکواندو ، تیراندازی، ورزش های دومیدانی و..... با وجود حضور قهرمانانی دارای مدال جهانی ولی هیچ نوع اثری از فعالیت در سطح حرفه ای حتی آکادمی دیده نمی شود.

فعالیت و باشگاه های ورزشی تنها با فعالیت به منظور موفقیت ختم نمی شود. بلکه باشگاهداری در رشته های مختلف نیازمند حمایت و تعامل کامل متقابل مسئولین _ باشگاه ها  است. حضور بخش دولتی، نیمه دولتی و خصوصی برای تیمداری نیازمند ایجاد بستر مناسب توسط روسای ورزش و جوانان و هیئت ها است که کوتاهی در آن به کوچ اکثر ستاره ها به استان های دیگر منجر شده است.

امیر ابراهیم وند