به گزارش "ورزش آذربایجان"، خرداد برای تراکتوری ها ماه پرحادثه ای است. از واگذاری تیم به بخش خصوصی تا صعود تاریخی به لیگ‌برتر، همه در این ماه اتفاق افتاده است. سرخ پوشان فوتبال آذربایجان در آخرین بازی لیگ دسته یک فصل ۸۷/۸۸ نیازمند برد بودند تا بعد از هشت سال پر کابوس دوباره به سطح اول فوتبال ایران برگردند. آنها در ورزشگاه اختصاصی کارخانه مقابل انبوه هوادارانشان توانستند تیم آلومینیوم هرمزگان را شکست داده و وارد یک برهه تاریخی بزرگ شوند.

روز هجدهم خرداد ماه سال ۱۳۸۸ سرآغاز تاریخ سازی تراکتور و فوتبال آذربایجان است. این روز یک روز عادی برای فوتبال دوستان آذربایجانی نبود ،سرآغاز تحول و حتی شکستن دو قطبی فوتبال ایران بود که از بُعد هواداری،فقط از دو تیم تهرانی سرخابی سخن به میان می‌آمد. تراکتور اما در خرداد ۸۸ با سرمربی‌گری فراز کمالوند جواز حضور در لیگ برتر را گرفت و از گروهی رونمایی کرد که بعدها به «پرشورها» معروف شدند.

حسرت ۸ ساله دوری تراکتور از لیگ برتر - آنها در فصل ۸۰_۸۱ که اولین دوره لیگ برتر بود به لیگ آزادگان سقوط کرده بودند - تی تی ها را بیش از پیش عاشق خود کرد و به نوعی دوری و دوستی را معنا بخشید و حسرت و دوری از لیگ‌برتر سبب شد تا آنها از همان لحظه نخست صعود عددهای بزرگ چند ده هزار نفری روی سکوها را به رخ حریفانی بکشند که هاج و واج از شکوه تی تی ها فقط می توانستند به گول خارجی واوووو... بگویند!

سال ۸۸ تراکتور مثل یک امپراطور مغرور، عادل و خدمتگزار مردم وارد لیگ برتر شد که حتی فقط دوست می‌داشت نام او فقط بر سر زبان ها جاری شود و حتی هواداران قدیمی‌ترین تیم فوتبال شمال غرب ایران(ماشین‌سازی ) را هم که یکزمانی به عنوان رقیب شان بود و حتی تعداد هوادارانش با سرخابی های پایتخت یکسان بود، عاشق خود کند. تراکتور دل این هواداران را هم برد تا فقط نام بزرگ این تیم بر سر زبان ها جاری شود. سرخ پوشان فوتبال آذربایجان در چنین روزی لیگ برتری شدند و تا همین امروز هم در لیگ برتر حضور دارند؛ مرور این یک و نیم دهه خاطره مثل نگارنده قطعا ترکیبی از هیجان و حسرت را در دل تک تک عاشقان تراکتور به امید بهتر شدن روزهایشان بر می انگیزد. امیدی که آنها را زنده نگه داشته تا یک روزی بالاخره، تاریخ جدیدی به نام تیم شان ثبت کنند؛ قهرمانی در لیگ برتر ...