به گزارش «ورزش آذربایجان»، دقیقا شش سال پیش در چنین روزی بود که عباس الیاسی سرپرست وقت تراکتورسازی به وعده اش در خصوص واگذاری باشگاه به بخش خصوصی عمل کرد و مالکیت تراکتور رسما به محمدرضا زنوزی مطلق واگذار شد.

زنوزی که در آن زمان مالک باشگاههای گسترش فولاد و ماشین سازی نیز بود امکانات خوبی برای آنها به ویژگی گسترش ساخته بود و با مصاحبه هایی مبنی بر عشق به زادگاهش می خواست تراکتورسازی را هم دگرگون ببخشد.

او تراکتور سازی را در تاریخ «۵»خرداد ۱۳۹۷  در حالی در اختیار گرفت که در رده دهم جدول بود. تیم در سال اول با جذب ستاره های بزرگ بعد از خصوصی سازی رده پنجم را کسب کرد و در فصل بعدی نیز با یک پله صعود رده چهارم را به خود اختصاص داد.

سومین سال خصوصی سازی تراکتور با رتبه عجیب سیزدهم همراه بود. آنها سال بعد با قهرمانی در حذفی جبران کردند اما تراکتور خصوصی طی نزدیک به یک دهه هیچ تغییر بزرگی جز جذب چند سوپراستار و مربی نامدار نکرد.

تغییرات گسترده مدیریتی و کادرفنی بزرگ‌ترین عیب به مجموعه فعلی است که طی این چند سال به ویژه سال جاری همکاری هایش با یکسری افراد معلوم الحال نیز برای هوادارانش آزاردهنده بوده است. آنها که نشان داده اند برای نتایج فنی تیم شان صبر زیادی دارند در مورد ابهامات و حواشی با شده اما موضع سختی دارند و همین به تیره شدن روابط شان با باشگاه انجامیده است.

تولد هفت سالگی تراکتور خصوصی در حالی برگزار می شود که حامیان مالک معتقدند او زیرساخت ها و داشته های جانبی بسیاری داشته و در سمت مقابل مخالفانی هم هستند که بی هیچ تعارفی مذاکره را غیرممکن و پایان تیم داری زنوزی را خواستارند.