به گزارش " ورزش آذربایجان " برنامه شب های فوتبالی شبکه ورزش سیما دیشب میزبان مدیر عامل باشگاه تراکتور بود. در ابتدا قرار بر حضور مالک باشگاه تراکتور بر روی آنتن زنده بود اما پس از ساعت ها این هوشنگ نصیرزاده بود که بر روی خط آمده و طی صحبت هایی مواضع خود را نسبت به اتفاقات روزهای گذشته نشان داد . 

نصیرزاده در قسمت هایی از مصاحبه خود در حمایت از زنوزی گفت :« برای آمدن ۱۲۰ هزار نفر به استادیوم هزینه می‌شود. مالیات‌ها و مخارج تیم بالا است. در این زمان کسی پیدا نمی‌شود که ۵۵۰ میلیارد برای مالیات و هزینه‌‌‌های تیم خرج کند و از آن در آمد نداشته باشد.» 

هوادار فقط آن صحنه های زیبا نیست
این صحبت های مدیرعامل سرخ پوشان در حالی مطرح می شود که تراکتور بنا به اذعان مراجع رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا ، پرهوادارترین باشگاه آسیایی بوده و دارای پرشورترین هواداران است. به نظر می رسد آقای نصیرزاده از سختی ها و مشقت هایی که هواداران این باشگاه در حمایت از تیم محبوب خود متحمل می‌شوند آگاه نبوده و تنها صحنه های زیبایی که توسط دوربین باشگاه ضبط می شود را دیده است.

تا حالا پیاده رفتی استادیوم آقای مدیر؟
هواداران تراکتور در سرما و گرما همواره پشت تیم خود بوده و برای هر بازی که در استادیوم حاضر می شوند مجبور به چندین کیلومتر پیاده روی هستند. آنها با کمترین امکانات رفاهی در استادیوم کنار آمده و به خاطر تیم خود بسیاری از ناملایمات را به جان میخرند تا از تراکتور حمایت کنند .

تا حالا چه کاری برایشان کرده اید؟
احتمالا مدیر عامل تراکتور که اینگونه از موضع بالا منت هزینه هایی که باز هم از سه تیم برتر لیگ کمتر بوده بر سر هواداران می زند خبر ندارد این هواداران با تراکتور زندگی می کنند و هر باخت یا تحقیر این تیم چه تاثیرات منفی بر روی زندگی روزمره آنها دارد. آیا نصیرزاده در طول مدت مدید مدیریت خود اقدامی در راستای تسهیل ورود هواداران تراکتور به ورزشگاه و رفاه حضور آن ها انجام داده که حالا این طور کدخدامنشانه مشغول توبیخ آنهاست؟ 

سخنگو یا مدیرعامل؟
به نظر می رسد هوشنگ نصیرزاده بیشتر از اینکه مدیر عامل تراکتور باشد یک سخنگو برای مجموعه مالکیتی است تا بتواند در مقابل انتقادات و صحبت های رسانه ها با سفسطه و فرار رو به جلو هجمه ها را کاهش دهد. صحبت هایی که او دیشب در شبکه ورزش مطرح کرد بیشتر شبیه به یک مقابله به مثل غیرمنطقی با هوادارانی بود که منتقد مدیریت و اقدامات او بودند و هیچ نشانی از یک مدیرعامل موفق و دلسوز نداشت که در راستای حل مشکلاتی قدم بردارد که وظیفه رسیدگی به آنها جزو مهمترین وظایف اوست.